Ik hoop dat ik me vergis, maar volgens mij beleven we de doorbraak van de QR-code in de horeca. Niet alleen vanwege coronacontrole, maar ook om te bestellen, via een sticker op je tafel. In Frankrijk QR’den we een voortreffelijk driegangendiner bij elkaar, waarna de garçon hoofdschuddend de vijf liflafjes opsomde die ze wél serveerden. In Spanje ontvouwde zich een schatkamer van tweehonderd exquise tapas, omschreven in ronkend Baskisch, wat uiteindelijk leidde tot een tafel vol zeester en varkensoor.
Maar op een overvol terras in Nederland liep het systeem op rolletjes. Men QR’de, bepaalde en betaalde meteen. Alleen voor het op tafel zetten van de bestelling werd nog gebruikgemaakt van de zogeheten ‘mensen’.
Graag had ik wat muntjes achtergelaten voor het verlegen meisje dat het broodje bracht, maar ook de fooi was vooraf al binnengeharkt door de code, die ik niks durf te weigeren, want straks denkt Google dat ik een krent ben.
