Het leven bruiste zaterdagavond door de Klappeijstraat in Oosterhout. Volle terrassen en hangende mensen voor het café. Binnen werd er gedanst en gezongen. „Het is net of we hier vorige week nog waren”, zegt Frank Broers (43), door het geluid van een Nederlandstalige meezinger heen. De regelmatige bezoeker van café de Stapmolen vergelijkt het met fietsen. „Dat verleer je nooit. Dingen die goed voelen, zijn snel weer vertrouwd.” Testen om binnen te komen, vond hij geen probleem. „Ik ben al gevaccineerd, maar daar was nog geen bewijs van voor de app.”
Eigenaar Rob Mutaers van de Stapmolen vindt het heel mooi om eindelijk zijn gasten weer te ontvangen. „Het was rond 21.30 uur al lekker druk, anderhalf uur eerder dan normaal.” Hij hoefde slechts enkele mensen, zonder QR-code, weg te sturen.
Buiten drinken Huub (55) en Nancy (53) nog een biertje, na hun etentje bij restaurant By Pascal even verderop. „Ik ga niet naar binnen”, zegt Nancy. „Ik vind de overgang wel heel groot ineens.” Huub vindt het prima, het bruisende straatleven is al prachtig. Hij ervaart het als een weerzien met goede vrienden na een lange tijd. „In vijf minuten is het weer vertrouwd.”
Eigenaar Stijn Reversma van de naastgelegen Kletsereij opende om 22.00 uur. „Ik was best gespannen. Maar het loopt goed door, dus nu laat ik het los.” Hij voorziet zijn bezoekers van een bandje, na de check op QR-code en identiteitsbewijs door de beveiliger. In het café bewegen twee jongeren uitgelaten mee met de dansmuziek. Ze vallen hun binnenkomende vrienden spontaan in de armen. Blijdschap overheerst, ook bij barman Bjorn Jenster. „Fantastisch, wat een feest. Ik was in het begin van de avond best zenuwachtig, maar al snel voelde het als vanouds.”
Binnen is het derde café in de Klappeijstraat dat koos voor testen voor toegang. De beats dreunen, wel is het rond 23.00 uur nog rustig. Het deert Ferry (22) niet, want Binnen vindt hij altijd super gezellig. Naar zijn mening is het testen overdreven, ook al begrijpt hij dat veiligheid belangrijk is. Het voelt voor hem als een verplichting om iets leuks te kunnen doen.
De tegenstelling met de Pub, waar zachte, sfeervolle muziek klinkt, is groot. Een bewuste keus van Elvera van Strien. Op deze manier lukt het haar om bijna iedereen zittend aan de bar of een tafel te laten genieten. Een enkeling staat. Het valt haar op, dat het spontane van voorbij lopen, een gezellige tent zien en binnen stappen, er nog niet helemaal is. Wel is ze ze blij om veel vaste gasten terug te zien, waaronder Daniëlle (44) en Susanne (42).
„Heerlijk om opgedoft in de kroeg te zitten, in plaats van in je pyjama op de bank”, vindt Susanne. „Het is gewoon een stukje bevrijding”, vult Daniëlle aan. De dames zijn altijd van de partij als er een bandje speelt, deze avond is het al geweldig om onder te mensen te zijn.
Het terras van Bowling & Bistro Merlijn ertegenover valt, met de plastic schotten tussen alle tafels lichtelijk uit de toon, maar vol zit het wel. Het is de uitgaansgelegenheid van Quinty Cooijmans en haar vrienden. „Het is raar en leuk dat je iedereen weer zo dicht op elkaar ziet staan”, zegt ze.
Dat de stemming er goed in zit en iedereen blij en dankbaar is dat het kan, merkt ook Petra van der Stap van café de Beurs. „Het tempo waarin er gedronken wordt, is sneller dan normaal.”
