Twentse werkgevers voelen er niets voor om hun personeel naar de QR-code te vragen, zoals voorman Hubert Bruls van het Veiligheidsberaad heeft geopperd. De kritiek luidt dat het ‘symboolpolitiek’ is en ‘indruist tegen de vrijheid’. De baas van het Veiligheidsberaad stuitte vrijwel gelijk op verzet, na zijn landelijke oproep om de QR-code in te zetten op de werkvloer. FNV sprak van ‘indirecte vaccinatiedwang’. De vakbond krijgt bijval uit Twente. Ziekenhuis MST vindt in lijn met de bond dat het neerkomt op verplichte vaccinatie. Dat gaat veel te ver.
‘Blinde paniek’
Ziekenhuis ZGT noemt de suggestie van Bruls geen werkbare oplossing. Vaccineren is belangrijk, aldus ZGT, maar de code neemt het risico op een besmetting niet weg. Het ziekenhuis probeert corona op andere manieren buiten de deur te houden. Zorgpersoneel draagt mondmaskers binnen de 1,5 meter en kantoormedewerkers werken grotendeels thuis.
Eigenaar Marcel Vlek van hotel De Holtweijde in Lattrop-Breklenkamp voelt niets voor controle van zijn personeel. Hij vindt het niet ethisch om zijn medewerkers erover te peilen. „Is de druk op de zorg zo groot dat we in blinde paniek maatregelen uit de kast halen die ingaan tegen de persoonlijke vrijheid van burgers?”
De Holtweijde heeft honderd medewerkers, waarvan volgens Vlek minstens 95 procent is gevaccineerd. Vlek denkt dat het weinig zin heeft om hen te belasten met de kwestie. „Nu mag ik er niet naar vragen. Als de wet wordt aangepast mag het wel, maar wat dan? Dat haalt toch niets uit. Het is symboolpolitiek. Mag of moet ik iemand dan ontslaan en daarmee fundamentele rechten van mensen aantasten? Nee, het is een krom idee en helpt ons niets”, zegt Vlek.
‘Moet ik iemand naar huis sturen?’
Directeur Michel Wildenborg van voedselproducent Heks’nkaas in Oldenzaal vindt het geen verantwoordelijkheid van de werkgever om zich met de code te bemoeien. „Het is niet terecht om dit bij ons neer te leggen” zegt Wildenborg. „Want wat doe je als iemand niet gevaccineerd is? Naar huis sturen? Daar ben ik niet voor. Ik heb het liefst dat mijn personeel de prikken haalt en verwacht dat ze dat ook doen. Uiteindelijk zijn ze zelf verantwoordelijk.” Heks’nkaas telt 80 medewerkers; 65 daarvan werken in de productie en 15 op kantoor.
Een grote werkgever als ADG Dienstengroep (72.000 medewerkers) uit Almelo, waaronder ook Asito (9000) valt, wil zich niet uitspreken over de oproep van Hubert Bruls. Woordvoerder Sander Haas merkt alleen op dat ADG en Asito de regels van de overheid volgen. Als dat betekent dat het bedrijf naar QR-codes moet vragen, doet het dat. Maar als ‘Den Haag’ het niet verplicht, dan doet de Almelose baas het niet.
‘Iedereen is nodig in zorg’
De Twentse werkgevers in de ouderen- en thuiszorg zien geen heil in het voorstel van het Veiligheidsberaad. „We hebben de luxe niet om niet-gevaccineerde collega’s te weren in de huizen. Iedereen is heel hard nodig in de zorg”, aldus een gezamenlijke reactie van Carintreggeland, Zorgaccent, Livio, TriviumMeulenbeltZorg, Manna, Zorggroep Sint Maarten, Zorgfederatie Oldenzaal, Liberein, De Posten en Thuisgenoten.
Nog los van dat praktische bezwaar, is er inhoudelijke kritiek. QR-codes opvragen betekent weer extra werk. Bovendien is de vraag hoe zinvol het zou zijn. De vaccinatiegraad is zeer hoog, zowel onder bewoners als onder personeel, zegt de ouderenzorg.
Respect voor ieders keuze
Christelijk woonzorgcentrum Maranatha uit Rijssen is niet aangesloten bij het samenwerkingsverband van de ouderenzorg, maar deelt hun mening. Dit is verkapte vaccinatiedrang, zegt Ad Plomp van Sirjon, waar Maranatha onder valt. Sirjon laat personeel vrij of het zich laat vaccineren of niet. „We respecteren ieders keuze en maken bij de inzet op het werk geen onderscheid of een medewerker het vaccin heeft gehad.”
De wet laat invoering van het coronatoegangsbewijs op de werkvloer nog niet toe. Om dat wel mogelijk te maken, is een wetswijziging nodig. Hubert Bruls pleit voor de stevige maatregel om de aantallen besmettingen en ziekenhuisopnames in te dammen. Hij respecteert mensen die zich niet willen vaccineren, maar vindt dat daar consequenties bij horen.
‘Zo’n principe is alleen wat waard als het je ook wat kost en als het wat betekent. Op dit moment vind ik dat we de volksgezondheid in het algemeen zwaarder moeten laten wegen dan wat iedereen individueel ervan vindt. Dat kunnen we ons niet permitteren’, zei Bruls.