Sinds maandag kunnen Belgen opnieuw naar het buitenland reizen. De Tijd stapte in het allereerste, volle vliegtuig naar de zon. ‘Ik ben volledig akkoord dat vliegen weer mag.’ Ondanks het vroege uur zit Maryline Focke uit Gosselies stralend op stoel 13A van de vlucht van TUIfly naar Alicante. Al sinds oktober wilden Maryline en haar echtgenoot naar hun appartement aan de Costa Blanca. Nu de federale regering niet-essentiële reizen in Europa vanaf maandag opnieuw toelaat, kan het echtpaar eindelijk zonder problemen vertrekken naar Spanje. De gepensioneerde Maryline heeft haar vliegticket al enkele weken geleden gekocht. ‘Ik wist dat het reisverbod op 18 april afliep. Het was een risico. Desnoods was ik met de auto gekomen.’
Maryline, gekleed in een vrolijke bloemetjesjurk, is niet de enige Belg met een honger naar vakantie. Het centrale bord in de vertrekhal van Brussels Airport toont weliswaar slechts een zestigtal geplande vluchten en de koffiebar aan de gates is nog altijd maar vier voormiddagen per week open. Maar de Boeing 737, het allereerste vliegtuig dat maandag in Zaventem opstijgt, zit – op een tiental stoelen na – bomvol.
Voorbereiding
Belgen die van de Spaanse zon willen genieten, moeten ter voorbereiding zelf hun plan trekken. Aangezien de quarantainemaatregelen en kleurencodes regelmatig veranderen, geeft TUIfly zijn passagiers geen informatie over de heersende coronaregels op de plaats van bestemming. De luchtvaartmaatschappij verwijst passagiers door naar de website van Buitenlandse Zaken en naar www.info-coronavirus.be, die elkaar tegenspreken. Terwijl de eerste website Valencia, waartoe Alicante behoort, verkeerdelijk als ‘gesloten’ omschrijft, bestempelt de andere website die regio als oranje zone.
Daardoor is Alicante, naast Portugal en de Spaanse Balearen, een van de weinige bestemmingen waar Belgen vlot naartoe kunnen reizen, zonder bij hun terugkeer in quarantaine te moeten. De Spaanse overheid eist van toeristen wel een negatieve PCR-test, die maximaal 72 uur voor het vertrek afgenomen is. Zo’n coronatest kost in België 47 euro. Afspraken kunnen vlot online worden geboekt. In het Brusselse test- en vaccinatiecentrum Pacheco bleek de rij vaccinjagers, die hopen dat er spuitjes over zijn aan het eind van de dag, vorige week een pak langer dan de rij mensen die een test wilden ondergaan.
In Zaventem wachten vooral oudere Belgen, sommigen met een hondje in een draagtas, op de vlucht naar Alicante. Velen gaan voor het eerst in maanden nog eens naar hun tweede verblijf of bezoeken een familielid. ‘Mijn halfbroer woont in Calpe’, vertelt Ann Heynderickx in de geordende wachtrij. ‘Hij stuurde mij woensdag een berichtje: je mag weer reizen! En hij heeft meteen een ticket voor mij geboekt. Ik ben volledig akkoord dat vliegen weer mag.’
Dat de weersvoorspellingen voor de Costa Blanca deze week niet uitstekend zijn, deert haar niet. ‘Vandaag wordt het goed weer, de rest van de week is vochtig. Maar dat maakt mij niet uit. Het gaat erom dat we elkaar eindelijk weer zien.’
Terrassen
De aankomstprocedure in Alicante verloopt opmerkelijk snel. Vier Spaanse ambtenaren zitten aan een lange tafel, zoals bijzitters in een stembureau. Plichtsgetrouw scannen ze de QR-code die toeristen krijgen als ze op voorhand het ‘Formulario de Control Sanitario’ online hebben ingevuld. In dat verplichte document moeten reizigers bevestigen dat ze een negatieve coronatest hebben afgelegd, al bekijken de Spaanse ambtenaren het testresultaat niet. Ook de coronascanner op de luchthaven heeft weinig werk. Af en toe haalt een veiligheidsbeambte een toerist uit de rij voor een aparte test met een voorhoofdthermometer.
Schrik om het coronavirus op te lopen op de luchthaven hebben de meeste passagiers niet. ‘Iedereen in het vliegtuig is getest en bleek negatief. Je kan nergens veiliger zijn dan hier’, zegt Sara (48), die met haar man Erik de werken aan hun nieuwe huis komt inspecteren. ‘Het is gevaarlijker in Antwerpen de tram te nemen.’
Een blonde moeder en dochter, die samen op reis zijn, haasten zich naar de zon buiten. ‘We zijn allebei kapper. We kunnen dus niet werken’, zegt de moeder als ze haar koffer van de band haalt. ‘We hadden hier nood aan. We gaan deze week skeeleren en iets drinken op een terras. Maar we gaan de drukte niet opzoeken. We blijven voorzichtig.’